اجزاي اصلي چيلر

اجزاي اصلي چيلر

چهار بخش اصلي: کمپرسور (متراکم کننده)، کندانسور (تقطير کننده)، اواپراتور (تبخير کننده) و اکسپنشن والو (منبسط کننده) هستند.


در چيلر تراکمي ماده مبرد در اثر عمل پمپ گونه کمپرسور متراکم مي‌شود و پس از افزايش فشار و دما به سمت کندانسور جريان مي‌يابد. گاز داغ ضمن تبادل حرارت با آب ارسالي از سوي برج خنک کن يا هواي خنک در کندانسور تقطير شده و بصورت مايع داغ، کندانسور را به سمت شير انبساطي در ورودي اواپراتور ترک مي‌کند. عبور مايع مبرد از شير انبساطي توام با افت فشار است. از اين رو مايع، آمادگي لازم براي تبخير را در داخل اواپراتور کسب مي‌کند و پس از ورود به فضاي اواپراتور با جذب حرارت از لوله‌هاي آب سيستم (آب تغذيه کننده وسايل تبادل حرارت همچون فن کويل) تبخير مي‌شود و بصورت گاز از طريق لوله مکش به کمپرسور باز مي‌گردد و چرخه سرمايش بار ديگر از سر گرفته مي‌شود. رايج‌ترين روش طبقه بندي جيلرهاي تراکمي بر اساس کمپرسور و کندانسور صورت مي‌گيرد.

 

اجزاي اصلي

کمپرسور (متراکم کننده):

کمپرسور يا متراکم کننده در انواع مختلف نقش پمپاژ و تراکم ماده مبرد را در يک چرخه سرمايشي به عهده دارد. گوناگوني کمپرسور مي‌تواند وجه تمايزي در انواع جيلرهاي تراکمي باشد. کمپرسورهاي رفت و برگشتي، دوار، گريز از مرکز (سانتر فيوژ)، حلزوني و اسکرال از انواع مختلف کمپرسور هستند که در سيستم‌هاي تراکمي سرمايشي کاربرد دارند.

 

کندانسور (تقطير کننده):

کندانسور گاز مبرد را بعد از تراکم تبديل به مايع مي‌کند. کندانسورها براي مايع نمودن ماده مبرد بايد به نحوي خنک شوند. عامل خنک کن مي‌تواند جريان هوا يا آب باشد. کندانسورها بر اساس نحوه خنک شدن و تقطير گاز داغ در سه گروه کندانسورهاي آبي، هوايي و تبخيري طبقه بندي مي‌شوند.
کندانسور هوايي با دارا بودن يک يا چند باد زن و عبور هوا از روي کويل حاوي گاز داغ موجب تقطير مبرد مي‌شود. کندانسورهاي هوايي براي مناطقي که رطوبت نسبي هوا بالاست کاربرد بيش‌تري دارد.

 

اواپراتور (تبخير کننده):

اکسپنشن والو (منبسط کننده):

کنترل کننده هاي فشار در چيلر تراکمي:

کنترل فشار بالا و پايين:

اين وسيله جهت کنترل کردن فشار دستگاه مي باشد، دو لوله موئين در اين کنترل وجود دارد که لوله LP را به قسمت مکش کمپرسور متصل کرده و لوله HP را به قسمت فشار بالا. در سيستم چيلر کمپرسور بايد با فشار مکش و دهش معيني کار کند. هرگاه از اين فشار کم‌تر يا بيش‌تر شود اين کنترل عمل کرده و دستگاه را خاموش مي‌کند. کنترل فشار بالا و پايين قابل تنظيم مي‌باشد. در چيلر تراکمي با کندانسور آبي معمولا فشار پايين را روي 30 psi و فشار بالا را روي psi 220 و با کندانسور هوايي فشار پايين را روي 40 و فشار بالا را روي 250 psi مي‌توان تنظيم کرد. اگر کمپرسور بر اثر فشار بالا قطع شود بايد از سيستم رفع عيب شده و کليد ريست را فشار دهيم ولي اگر بر اثر فشار پايين قطع شود دوباره بر اثر افزايش گاز دستگاه روشن مي‌شود.

 

کنترل فشار روغن:

اين وسيله جهت کنترل کردن مداوم فشار روغن کمپرسور مي‌باشد. اگر در کمپرسور فشار روغن نباشد باعث صدمه ديدن آن مي‌شود. کنترل روغن داراي دو لوله موئين مي‌باشد که يکي از آن‌ها به قسمت ساکشن (مکش) کمپرسور و ديگري به قسمت فشار روغن کمپرسور متصل مي‌شود. بين فشار مکش کمپرسور و فشار روغن بايد حداقل 10 psi فشار باشد در غير اين صورت کنترل روغن فرمان قطع مي‌دهد. هنگامي که کنترل روغن احساس کند که فشار زير 10 psi است يک هيتر در داخل کنترل روغن شروع به گرم شدن مي‌شود و پس از تقريبا 90 ثانيه حرارت هيتر باعث قطع شدن جريان شده و کمپرسور خاموش مي‌شود.

اجزاي اصلي چيلر